W przeciwieństwie do poprzedniego sposobu, tym razem nie jest potrzebny węzeł końcowy, ponieważ luźny koniec sznurówki jest przeciągnięty przez splot.
UWAGA: Tym razem perspektywa jest odwrócona: Góra rysunku oznacza część przy nodze, dół rysunku – część blisko palców.
Sposób sznurowania:
- Weź krótką sznurówkę i zawiąż węzeł na jednym jej końcu.
- Przewlecz końcówkę bez węzła przez prawą górną dziurkę od spodu (od strony stopy) i przeciągnij, aż supeł zatrzyma się na dziurce.
- Przewlecz sznurówkę zygzakiem przez wszystkie dziurki.
- Luźną końcówkę (niebieską), która teraz znajduje blisko palców, przewlecz przez zygzakowaty splot.
Zalety:
- Metoda przydatna dla osób niepełnosprawnych
- Niewiarygodnie prosta
Wady:
- Ten typ wiązania dość luźno trzyma stopę
Przykłady:
W tym przypadku zastosowano węzeł na wierzchu i od strony stopy. Taki typ wiązania jest wygodniejszy niż węzeł tuż przy palcach, który może uciskać.
Splot sznurowadeł jest mocniejszy na górze, przy węźle, a słabszy na dole. Tarcie sznurowadła przeplecionego przez dziurki jest na tyle duże, że luźny koniec trzyma się na miejscu, mimo że nie jest przywiązany. Przy sznurowaniu tego rodzaju najlepiej sprawdzają się buty o małych dziurkach lub grubych sznurówkach.
Aby zacieśnić splot, zacznij od góry (od węzła) i kieruj się w stronę palców. Żeby poluzować splot, zacznij od luźnego końca sznurówki i luzuj kolejno splot aż do góry.
Dodatkowe wskazówki:
1. Jeżeli węzeł uwiera w stopę, należy zasznurować but odwrotnie, z węzłem na wierzchu. Można również zawiązać sznurówkę wokół oczka (tak, jak to jest pokazane na zdjęciu).
2. Grubsze lub bardziej szorstkie sznurowadła dadzą mocniejszy i bezpieczniejszy splot.
3. Luźną końcówkę można również przewlec przez dolne prawe oczko (lub jakiekolwiek inne oczko). Takie wiązanie będzie dość dobrze trzymało stopę.
Podobne