Jestem psychologiem i logopedą. Prowadzę rehabilitację neuropsychologiczną i logopedyczną osób dorosłych. Moi pacjenci to głównie osoby po udarze, urazie mózgu, wypadkach komunikacyjnych.
Ukończyłam pięcioletnie studia psychologiczne na Uniwersytecie Warszawskim (2003) ze specjalnością neuropsychologia kliniczna. Posiadam również tytuł logopedy, uzyskany na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (2014). Moja praca dyplomowa dotyczyła rehabilitacji afazji w warunkach domowych.
Po studiach zdobywałam doświadczenie na oddziale neurologicznym i oddziale rehabilitacji neurologicznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, gdzie zajmowałam się diagnozą i terapią neuropsychologiczną osób z ogniskowymi uszkodzeniami mózgu. Miałam do czynienia z osobami z afazją, zaburzeniami pamięci, uwagi, myślenia, funkcji wykonawczych i zaburzeniami wzrokowo-przestrzennymi.
W latach 2005-2009 przebywałam w Wielkiej Brytanii. Pracowałam w MRC Cognition and Brain Sciences Unit w Cambridge i byłam stypendystką Uniwersytetu w Cambridge, gdzie prowadziłam badania nad mózgowymi mechanizmami afazji. Tam zetknęłam się z organizacjami udzielającymi wsparcia osobom po udarze mózgu i ich rodzinom. Wtedy zrodziła się we mnie chęć, by pacjentów objąć opieką nie tylko od strony neuropsychologicznej, diagnostyczno-terapeutycznej, ale także by dać rodzinom wsparcie, dostęp do informacji i możliwość kontaktu z innymi osobami w podobnej sytuacji.
Od 2010 roku pracuję z pacjentami wymagającymi wsparcia, terapii neuropsychologicznej i logopedycznej w warunkach domowych. Za każdym razem oprócz zwykłej troski: “Co zrobić, żeby stan pacjenta się poprawiał”, zadaję sobie także pytanie: “Co zrobić, żeby w takim stanie w jakim jest teraz, żyło mu się lepiej”.
—
Aleksandra Piórkowska