Zmiana miejsca zamieszkania

przeprowadzka - Zmiana miejsca zamieszkania
© ontzy / stock.xchng

Kiedy osoba po udarze wychodzi ze szpitala, niekiedy okazuje się, że nie może mieszkać tam, gdzie mieszkała przed chorobą. Taka sytuacja bardzo często dotyczy chorych rodziców, którzy muszą przeprowadzić się do dzieci, bo nie radzą sobie z samodzielnym funkcjonowaniem. Zdrowy, ale podeszły w latach małżonek może nie radzić sobie z pielęgnacją osoby chorej, zwłaszcza gdy w grę wchodzi dźwiganie.
I mimo że przeprowadzka jest ostatecznością, bo nie przesadza się starych drzew, to czasami jest jedynym rozsądnym rozwiązaniem.

Jak postępować, żeby złagodzić ból związany z przeprowadzką?

  • Niezależnie od stanu zdrowia traktuj osobę, która ma się przeprowadzić jak człowieka dorosłego, który ma prawo wyrażać swoje opinie i podejmować decyzje.
  • Bądź delikatny. Utrata domu to dla osoby starszej takie samo cierpienie jak utrata kogoś bliskiego, kogo się znało przez całe swe życie.
  • Pokaż rodzicom nowe miejsce. Zaplanuj razem z nimi, w którym pokoju będą mieszkać. Pozwól im urządzić go tak, jak sobie życzą.
  • Planuj przeprowadzkę z wyprzedzeniem. Osoba starsza potrzebuje czasu, żeby się oswoić z nową sytuacją. Przekopywanie się przez gromadzone przez lata przedmioty jest trudne. Nie spodziewaj się, że rodzice przyjmą pomysł przeprowadzki z wdzięcznością i szybko zaaklimatyzują się w nowym miejscu.
  • Zanim cokolwiek ruszysz, zrób zdjęcia wnętrz, żeby w miarę możliwości można było odtworzyć układ sprzętów w nowym mieszkaniu. Nie zawsze jest to możliwe jeżeli chodzi o meble, ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby poustawiać zdjęcia w takim samym porządku jak przed przeprowadzką. To pomoże osobie starszej poczuć się na nowym miejscu jak w domu.
  • Pomóż przy pakowaniu, ale nie narzucaj się z wyrzucaniem. Ludzie zazwyczaj przechowują ogromne ilości rzeczy, których nigdy nie używają. Oczywiście nie zawsze można wszystko przewieźć na nowe mieszkanie. Pytaj o pozwolenie za każdym razem, kiedy chcesz coś wyrzucić. Niektóre rzeczy tylko pozornie nie mają wartości. Niektóre sprzęty i książki można rozdać rodzinie – rodzice łatwiej pogodzą się z ich stratą, jeżeli będą wiedzieli, że trafiły w dobre ręce.
  • Nie spodziewaj się, że sprzątnięcie każdego z pomieszczeń zajmie tyle samo czasu. Pokój, z którym związana jest największa liczba wspomnień będzie trudny do opróżnienia, więc zostaw go na koniec. Prawdopodobnie łatwiej będzie spakować rzeczy z łazienki niż z sypialni.
  • Rozłóż całe przedsięwzięcie na nieduże etapy – stopniowe sprzątanie szuflad i szafek, decydowanie o kolejności, w jakiej należy pakować sprzęty – to wszystko pomaga oswoić się z sytuacją.
  • Czasami rodzice nie chcą pomocy dzieci przy pakowaniu. Uszanuj to. Pomyśl o poproszeniu o pomoc innych osób lub o wynajęciu firmy przeprowadzkowej.
  • Bądź cierpliwy. Pozwól rodzicom pożegnać się z domem. Pakowanie się, przenoszenie książek i zdjęć wywołuje falę wspomnień. Nie popędzaj, słuchaj opowieści, pozwól się wypłakać.
  • Po przeprowadzce traktuj rodziców tak, jakby byli w żałobie. Oni naprawdę stracili ważną część swojego życia i potrzebują czasu, żeby się z tym pogodzić.