Niektóre osoby po udarze lub urazie mózgu cierpią na ataki paniki. Na nagły wybuch emocji przesadzony względem wywołującego go bodźca używa się również terminu “reakcja katastroficzna”. Ataki paniki mogą być wywoływane przez wiele czynników, ale stres, zmęczenie i frustracją odgrywają tu największą rolę.
Podczas ataku paniki chora odczuwa niepokój i poczucie bycia bombardowanym przez zbyt wiele bodźców. Towarzyszą temu reakcje fizyczne – pocenie się, przyspieszone bicie serca, drgawki, sztywnienie, niepohamowany płacz. Nasilenie ataków może się wahać od lekkiego zdenerwowania do ciężkich stanów lękowych prowadzących nawet do utraty świadomości.
Ataki paniki u osób z afazją często mają związek z niemożnością porozumiewania się. Wielokrotne, nieudane próby wypowiedzenia się powodują poczucie braku kontroli, obniżają samoocenę i pogłębiają poczucie zagrożenia, prowadząc do ataku paniki.
Ataki paniki związane z afazją pojawiają się głownie w przypadku afazji ruchowej (Broca). Ten typ afazji jest szczególnie frustrujący, ponieważ pacjent doświadcza ogromnych trudności podczas dobierania słów i ich wypowiadania, a na dodatek jest w pełni świadomy popełnionych błędów. Pacjenci z afazją czuciową (Wernickego) są najczęściej chronieni przed atakami paniki ze względu na niewielką świadomość własnych zaburzeń.
Jak zmniejszyć ryzyko wystąpienia ataku paniki?
- Ogranicz hałas wokół chorego. Zwracaj szczególną uwagę na to, by nie porozumiewać się w hałasie. Gdy mówisz do chorego wyłącz radio i telewizor, ogranicz liczbę osób wokół.
- Zadbaj o to, aby liczba porażek w komunikacji nie była większa niż liczba sukcesów. Podkreślaj i przypominaj każde pozytywne wydarzenie. Nie wypominaj porażek. Osoba chora i tak świetnie zdaje sobie z nich sprawę.
- Zwracaj uwagę na oznaki nadchodzącego ataku – drażliwość, łzy w oczach, drżenie, pocenie. Unikaj rozwinięcia się tych objawów w pełny atak paniki. Pozwól choremu odpocząć. Zmniejsz liczbę bodźców, jeśli trzeba poproś innych o opuszczenie pokoju. Zastosuj domowe metody na uspokojenie – ciszę lub łagodną muzykę, delikatne głaskanie, sen.
- Jeżeli ataki paniki nie dają się opanować domowymi metodami i zagrażają zdrowiu chorego i jego bliskich wezwij pogotowie. W spokojniejszym okresie umów chorego na konsultację psychiatryczną.